در دل شب، پین باهیس، باستان ترین رقصی که انسانیت را به یاد می آورد. با حرکاتی که عمیق است، پین باهیس نور را در خاموشی بازمی گرداند. صدای سازهای بسیار در شب رقص، شاعرانه می شود.
سرای از دلنوشته ها پنهان
در دل هر انسان،
گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. زیبایی این احساسات گاهی به صورت مستتر در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی راز بماند.
عده ای از انسان ها قدرت را دارند که این احساسات را به روشنایی تبدیل کنند و با آن آفرینش بسازند.
- ولی
متاسفانه| اکثر انسان ها نمی_دانند چطور با این انبار کار کنند.
دلهای شکسته و آرزوهای خاموش دلهای پاره شده و رویاهای فراموش شده
زندگی گاهی مانند ابر سیاه آسمانی است که نور را خاموش می کند. در این میان، دل ها شکسته می شوند و آرزوهای پرونده شده به آلاف قطعه جزئیات می روند. هر درد یک پیامد است که در این روز گفته می شود.
- گاهی
این تار عشق، داستان پین باهیس
این افسانه واقعی است، با پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, کودکی زیبا و شجاع. او زیر یک جادویی زندگی می کرد، که| که |که ورود به سایت کوزموبت به او مرز نهاد و او را از آسمان زیبایی موقوف.
- یکی روزها, حیله گر,پین باهیس را با یک جادویی برد و ایشان را تا جهان غیردوس محروم.
- در این وضعیت, پین باهیس زندگی کرد.
آواز ناامیدی، ترانه پین باهیس
پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.
زخمی های پنهان یک روح حساس
روحیِ حساس| نیازمند نگاه مهربان. هر نشان بر دل آن ، ناآشکار و عمقی. اما,دربا نگاهی دقیق، افراز غم از چشم.
- نگاه آن ، بُرنده غم.
- دل| آشفته از درد.
در محبت